Opiekunka dziecięca zajmuje się sprawowaniem fachowej opieki nad małymi dziećmi (najczęściej są to niemowlęta i dzieci do 3-4 roku życia). Zadaniem opiekunki jest przede wszystkim pilnowanie bezpieczeństwa dziecka oraz dbanie o jego potrzeby podczas nieobecności rodziców.

Opiekunka wykonuje codzienne czynności związane z pielęgnacją dziecka – odpowiada za jego higienę, kąpiele, mycie, przewijanie, przebieranie, czesanie, pielęgnację środkami kosmetycznymi. Odpowiada również za prawidłowe odżywianie dziecka, podawanie leków jeśli zachodzi taka konieczność, wykonywanie zabiegów rehabilitacyjnych w zastępstwie rodziców.

Najprostszym sposobem ubiegania się o pracę opiekunki dziecięcej jest ukończenie specjalnej szkoły policealnej na kierunku „opiekunka dziecięca”. Nauka trwa najczęściej 1-2 lata, podczas których przyszłe opiekunki uczą się zasad właściwej opieki nad dziećmi, ich pielęgnacji, wychowania oraz anatomii i fizjologii dziecka. Zdobywają wiedzę z zakresu podstaw pedagogiki i psychologii, uczą się stymulowania rozwoju. Zdobywają także niezbędną wiedzę i umiejętności z zakresu udzielania pierwszej pomocy. Obok zajęć teoretycznych, przyszłe opiekunki biorą udział w praktykach, odbywających się najczęściej w żłobkach, domach małego dziecka i szpitalach.

Deficyt miejsc w przedszkolach i żłobkach, a czasem również niechęć rodziców do posyłania dzieci do tych instytucji wpłynął na wzrost popularności opiekunek dziecięcych. Ustawa nakazująca pójście do szkoły wszystkim sześciolatkom z kolei wpłynęła na powrót do łask zawodu guwernantki, czyli opiekunki-nauczycielki. Powinna być to osoba, która ukończyła studia pedagogiczne, a dodatkowo może wykazać się umiejętnościami, których może nauczyć dzieci np. znajomością języka obcego lub umiejętnością gry na instrumencie muzycznym.